Мин бәхетле – ҡояшым бар, Ул йылмайып, көлөп тора, Зәңгәр күктән ер өҫтөнә Алтын нурын һибеп тора. Мин бәхетле – әсәйем бар. Ул иркәләп, наҙлап тора. Йөрәгемдә ниҙәр барын Күҙҙәремдән аңлап тора. Мин бәхетле ил ҡыҙы, тип Ғорурланып өндәшәмен. Бәхетле, шат тормош өсөн Тынғы белмәй көрәшәмен.